'' Amelia wie o sobie jedno: nie żyje. Pamięta, że kiedyś rzuciła się we wzburzone wody rzeki, nie pamięta jednak, kiedy i dlaczego umarła. Błąka się samotna, pogrążona w bólu, smutku i niepewności - niewidzialna dla świata.
Wszystko zmienia się w jednej chwili. Amelia zauważa tonącego chłopaka.
Tonęliśmy dalej. Każde uderzenie jego delikatnego serca następowało później niż poprzednie, aż wreszcie...
Jego serce jakby zająknęło się raz i drugi. I już go nie słyszałam. Maleńki bąbelek wydostał się z kącika ust chłopaka i popłynął w górę.
Krzyknęłam. Tak przeraźliwie, jak krzyczałam, gdy tonęłam sama, wściekła i zawstydzona swoją bezsilnością. Krzyczałam i uderzałam swymi bezużytecznymi dłońmi w jego pierś.
I w tym momencie otworzył oczy.
Rozejrzał się w prawo i lewo, lustrując otoczenie. Wreszcie spojrzał na mnie, prosto w moje oczy. Zamarłam. Czy on mnie...widział?
Uśmiechnął się.
Widział mnie. Widział mnie....!
Jego serce - to, którego zatrzymanie dopiero co usłyszałam - zabiło raz i drugi. Najpierw powoli i nierówno, szybko jednak uderzenia stały się miarowe.
.....
Zaczął płynąć w górę, ku powierzchni wody.
......
Wydawało mi się, że minęła wieczność, ale wreszcie wypłynął na powierzchnię.
......
Rodzi się między nimi uczucie, którego nie sposób pojąć. Fascynujące. Nieziemskie. Mistyczne. Razem próbują wyjaśnić tajemnicę śmierci Amelii.
Każde spotkanie przynosi im szczęście, ale i niepokój. Tym bardziej, że zarówno żywi, jak i umarli nie patrzą przychylnym okiem na ich bliskość.
Bo jaką przyszłość mogą mieć przed sobą atrakcyjny chłopak i dziewczyna z zaświatów? ''
Fragmenty z książki
